Dla autorów i autorek

INFORMACJE DLA AUTORÓW I AUTOREK

 

ZGŁOSZENIE

Artykuł, wraz z wypełnionym kwestionariuszem zgłoszenia (kwestionariusz), należy przekazać w wersji elektronicznej (format .doc, .docx, .odt lub .rtf) za pośrednictwem poczty e-mail na adres: redakcjaoz@nid.pl.

 

WYMAGANIA FORMALNE

Artykuł powinien poruszać zagadnienia zgodne z profilem czasopisma i być zbudowany według schematu:

  1. wprowadzenie (powód podjęcia danej tematyki, cel badań),
  2. zastosowane metody badawcze,
  3. wyniki badań,
  4. podsumowanie (wpisane w szerszy dyskurs wnioski z badań i ich znaczenie dla danej dyscypliny badawczej).

Tekst powinien być logicznie podzielony na mniejsze fragmenty rozdzielane śródtytułami. Stosujemy maksymalnie dwa poziomy śródtytułów. Prosimy wyodrębniać cytaty za pomocą cudzysłowów, a nie za pomocą bloków czy kursywy.

Prosimy stosować się do naszej etyki wydawniczej.

 

Objętość i krój pisma

Objętość artykułu nie powinna przekraczać 22 stron maszynopisu znormalizowanego (40 000 znaków ze spacjami) i być mniejsza niż 11 stron maszynopisu znormalizowanego (20 000 znaków ze spacjami).

Krój pisma: Times New Roman (rozmiar 12, interlinia 1,5, marginesy 2,5 cm, tekst wyjustowany). Nie należy stosować spacji nierozdzielających (tzw. twardych spacji) ani przenosić wiszących spójników za pomocą „entera” lub „miękkiego entera” – korekta techniczna odbywa się na etapie składu. Jeżeli artykuł zawiera słowa zapisywane w alfabetach cyrylickich, należy stosować transliterację (nie transkrypcję) zgodną z polską normą (tablice dostępne w Wielkim słowniku ortograficznym PWN – wersja online).

Materiały uzupełniające

W artykule należy wstawiać przypisy dolne. W przypisach należy podawać pełny adres bibliograficzny (inicjał imienia i nazwisko, tytuł, miejsce i rok wydania, numer strony lub zakres stron), a w kolejnych przywołaniach adres skrócony (inicjał imienia i nazwisko, skrócony tytuł, numer strony lub zakres stron). Nie należy stosować systemu „autor – rok”.

W podziękowaniach pod tekstem należy zawrzeć ewentualne informacje o źródłach wsparcia finansowego (np. numer projektu badawczego, z którego finansowano badanie), a także podziękowania dla osób, których wkład w powstanie pracy był znaczny, ale niewystarczający, aby zaliczyć ich do grona autorów.

Tekst powinien zawierać bibliografię – pełne zestawienie literatury cytowanej w tekście głównym, przypisach oraz podpisach pod ilustracjami i tabelami oraz literatury wykorzystywanej w pracy nad artykułem. W bibliografii należy podawać pełne imiona autorów/autorek publikacji.

Szczegółowe wytyczne dotyczące tworzenia przypisów i bibliografia poniżej.

 

ILUSTRACJE

Wykorzystanie materiału ilustracyjnego nie może naruszać autorskich praw majątkowych osób trzecich. Za uzyskanie wszelkich niezbędnych pozwoleń w tym względzie odpowiedzialni są autorzy/autorki.

Ilustracje powinny być zapisane w formacie .jpg, .png lub .tiff i mieć rozdzielczość minimum 300 dpi. Grafika wektorowa (plany, schematy, rysunki techniczne) powinna być zapisana w formacie .pdf, .eps lub .ai. Ilustracje należy przesyłać osobno, nie powinny być wklejone do pliku tekstowego. Do przesyłania zdjęć można wykorzystać usługę internetową WeTransfer. W tekście powinny się znaleźć odnośniki sugerujące umiejscowienie w artykule konkretnych ilustracji.

Do ilustracji należy dodać podpisy: tytuł oraz imię i nazwisko autora/autorki zdjęć (ilustracji, rysunków), a w przypadku reprodukcji – także źródło, z którego pochodzi ilustracja (zasady tworzenia adresu bibliograficznego takie same jak w przypadku przypisów i bibliografii).

 

ZASADY TWORZENIA PRZYPISÓW I BIBLIOGRAFII

Obowiązuje tradycyjny styl sporządzania przypisów i bibliografii. Należy stosować określenia i skróty łacińskie: ibidem, idem, eadem, op. cit., et al., zapisywane pismem prostym. Oznaczenie rocznika i tomu należy podawać cyframi arabskimi. Numery stron należy podawać w takiej formie, jaka została zastosowana w przywoływanej publikacji, np. s. 22–31; s. IV–XXIII. W przypadku prac obcojęzycznych dodatkowe zapisy bibliograficzne należy podawać zgodnie z oryginałem, np. vol. 1, iss. 3, Bd. 2.

W przypisach należy podawać najpierw inicjał imienia. W bibliografii należy szeregować pozycje alfabetycznie według nazwisk autorów lub – w przypadku braku autorów – tytułów i podawać najpierw nazwisko, a następnie pełne imię. Prosimy zwrócić szczególną uwagę na poprawność nazwisk autorów (lub ich pseudonimów w prasie/Internecie) i dat wydań oraz zgodność z oryginałem pełnego brzmienia tytułu (razem z podtytułem).

 

Książki

Autor/autorka, Tytuł. Podtytuł, tłumaczenie, seria wydawnicza, miejsce i data wydania, numer strony lub zakres stron.

Podtytuł należy podawać po kropce. Do oddzielania podtytułu od tytułu nie stosujemy dwukropka (nawet w przypadku zagranicznych publikacji).

Przykład:

Rymaszewski Bohdan, Polska ochrona zabytków, Warszawa 2007, s. 55–57.

Minich Marian, O nowy typ muzeów sztuki, seria „Klasycy Teorii i Historii Sztuki”, Kraków 2018.

 

Teksty w wydawnictwach zbiorowych

Autor/autorka, Tytuł [w:] Tytuł pracy zbiorowej, numer tomu: Tytuł konkretnego tomu, redaktor/redaktorka lub redaktorzy, miejsce i data wydania, numer strony lub zakres stron.

Przykład:

Cebula Rafał, Ochrona prawna cmentarza żydowskiego w polskim porządku prawnym [w:] Żydzi na Górnym Śląsku i Zagłębiu Dąbrowskim. Historia, kultura, zagadnienia konserwatorskie, red. Dariusz Rozmus, Sławomir Witkowski, Kraków 2011, s. 195.

Pawłowski Krzysztof, Zasady ochrony, odbudowy i rewaloryzacji historycznych zespołów urbanistycznych [w:] Zabytki urbanistyki i architektury w Polsce. Odbudowa i konserwacja, red. Wiktor Zin, t. 1: Miasta historyczne, red. Wojciech Kalinowski, Warszawa 1986, s. 48–72.

 

Czasopisma

Autor/ka, Tytuł artykułu, „Tytuł Czasopisma” i rok wydania, numer czasopisma (rocznika, tomu), numer strony lub zakres stron.

Przykład:

Nowicki Rafał G., Poznanie turystyczne jako element ochrony wartości dziedzictwa kultury, „Ochrona Zabytków” 2016, nr 2, s. 110.

Grzegorzak-Łoposzko Ewa, EC Szombierki – zaniedbane dziedzictwo przemysłowe, „Archeologia Przemysłowa” 2020, R. 3, nr 31, s. 15–19.

Kloiber Michal et al., Change of mechanical properties of Norway spruce wood due to degradation caused by fire retardants, „Wood Research” 2010, vol. 55, iss. 4, s. 23–38.

 

Gazety

Autor/ka, Tytuł artykułu, „Tytuł Gazety”, data publikacji.

Przykład:

Witkowska Maria, Dlaczego konserwator zmienił zdanie?, „Gazeta Wyborcza”, 5.09.2013.

 

Źródła internetowe

Autor/ka, Tytuł artykułu, nazwa strony, data publikacji, link, dostęp: data dostępu.

Przykład:

Woś Przemysław/mro, Zniszczone XVIII-wieczne nagrobki niemieckich rodzin szlacheckich w Słupsku, Radio Gdańsk, 24.12.2016, https://radiogdansk.pl/wiadomosci/item/54416-zniszczone-xviii-wieczne-nagrobki-niemieckich-rodzin-szlacheckich-w-slupsku, dostęp: 11.04.2019.

Gajc Agnieszka, Placemaking jako metoda pracy z lokalną społecznością, Samorząd.nid.pl, https://samorzad.nid.pl/baza_wiedzy/placemaking-jako-metoda-pracy-z-lokalna-spolecznoscia, dostęp: 26.05.2021.

 

Prace niepublikowane

Po opisie bibliograficznym należy umieścić informację o formie dokumentu (maszynopis, komputeropis lub rękopis) oraz o miejscu jego przechowywania.

Przykład:

Pawłowski Adam, Dokumentacja z badań nad podłożem gruntowym i sposobem fundamentowania ściany zachodniej skrzydła zachodniego, prowadzonych metodą szybików górniczych w 1990 roku, Malbork 1990, maszynopis w archiwum Muzeum Zamkowego w Malborku.